Kaczyński nie wytrzymał. To zgodna opinia w armii reżimowej. Mózg lewej flanki, generał Koziej powiedział to wprost. Bo generał Koziej uznał, że psim obowiązkiem Kaczyńskiego wobec władzy, jest milczeć i wytrzymywać tak długo, aż Marszałek Tusk da znak do bitwy.
Wypoczęty marszałek już po kąpieli i obfitym posiłku, przyobleczony w stary, ale gruntownie odświeżony uśmiech, ogarnął swym ojcowskim spojrzeniem polanę, na której już wkrótce zetrze w proch znienawidzoną armię starców w moherowych beretach i nieudaczników, zwaną armią Kaczora. Jeszcze tylko ta odprawa sierżantów przy płynącej opodal Krynicy, kilka toastów z kielicha optymizmu, kilka gestów bez znaczenia, zagrzanie janczarów do walki i stanie się wreszcie.
Jakież zdumienie owładnęło marszałkiem, gdy spostrzegł na polanie harcownika. Luneta rozwiała wątpliwości. To sam Kaczor w tej nietypowej roli. Nie jakiś tam przyboczny major. Sam Kaczor! Nie do wiary! Miał siedzieć na zapleczu i tchórzliwie milczeć. Co za bezczelność!! Nie dość, że na środek polany wywalił swe cielsko, to jeszcze coś wygaduje. Co on tam wygaduje? Krzyczy, że nasz generał, ten od lewej flanki, to podstawiony jakiś, że ministrowie dworu to w ruskiej partii się ćwiczyli, że w biznesie korupcja, że nasza armia to przechowalnia trupów pokomunistycznych.
Muszę wysłać na plac Niesiołowskiego. Gdzie ten się podział?Jak jest potrzebny, nigdy go nie ma, a jak go nie potrzeba, to go pełno.
I tak zwyczajne harce przed bitwą w wykonaniu Kaczyńskiego popsuły optymistyczny nastrój, zmusiły wodza do licznych i nieprzemyślanych wypowiedzi, ku ogólnej radości zebranej po obu stronach polany gawiedzi. A już przyzwyczailiśmy się, ze wódz siedzi sobie w namiocie i uprawia swój neoliberalizm, czyli nic nie robi.
Oj będzie się działo.
